تأثیر آموزش مباحث فقه شیعی در ارتباط با گیاهان و درختان بر میزان آگاهی، نگرش و رفتار محیط‌زیستی دانشجویان

هدف از این پژوهش تعیین «تأثیر آموزش مباحث فقه شیعی در ارتباط با گیاهان و درختان بر میزان آگاهی، نگرش و رفتار محیط‌زیستی دانشجویان» است. نوع پژوهش، کاربردی است و از لحاظ روش اجرا، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه مداخله و شاهد است. نمونه موردمطالعه شامل 40 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب است که به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی ساده در قالب دو گروه مداخله و شاهد به تعداد هر یک 20 نفر، گروه‌بندی شدند. مداخله انجام‌گرفته شامل آموزش تلفیق مباحث دینی و فقه شیعی مربوط به گیاهان و درختان برای دانشجویان گروه آزمایش به میزان 8 ساعت، طی یک دوره 3 ماهه است. برای هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش نامه‌های محقق ساخته بود که روایی صوری و محتوایی آنها از طریق افراد متخصص محیط‌زیست، استادان علوم قرآن و حدیث، فقه و حقوق اسلامی و الهیات تأیید شد و پایایی پرسشنامه‌ها نیز با اجرای آزمایشی بر روی یک گروه 20 نفری و استفاده از آلفای کرونباخ که معادل 78/0 برای آگاهی، 74/0 برای نگرش و 82/0 برای رفتار به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آماره‌های توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی چون آزمون‌های t وابسته و t مستقل صورت گرفت. بر اساس نتایج آزمون‌های آماری، آموزش مباحث فقه شیعی مرتبط با حفاظت گیاهان و درختان بر هر سه متغیر آگاهی، نگرش و رفتار محیط‌زیستی گروه مداخله تأثیر مثبت و معناداری داشت.